ارزیابی آسیب پذیری سکونتگاههای روستایی در برابر زلزله با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی(gis)مطالعه موردی: بخش چورزق شهرستان طارم

شناخت مسائل و مشکلات روستاها و ارائه راهکارهای منطقی برای آنها از اقدامات اساسی در راستای نیل به اهداف توسعه پایدار روستایی است. مخاطرات محیطی در مناطق مختلف، یکی از دغدغه های اصلی دست اندرکاران و برنامه ریزان است. شهرستان طارم در استان زنجان به دلیل ویژگی های طبیعی و جغرافیایی همچون ساختار خاص زمین شناسی، داشتن گسل های اصلی فراوان، وجود زمین های پرشیب و آبرفتی و همچنین مساکن نامقاوم، دارای خطر آسیب پذیری بالایی در برابر خطر زمین لرزه می باشد.در این مطالعه با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مدل ahp و سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) به تهیه نقشه آسیب پذیری اقدام گردیده و پهنه های ناپایدار روستایی در برابر خطر زمین لرزه مدلسازی شد. بر این اساس مشخص گردید که 31.6 درصد از مساحت بخش چورزق که 11 سکونتگاه روستایی را بر روی خود اسقرار داده است در محدوده خطر بالا و خیلی بالا قرار گرفته است. و همچنین 17.42 درصد از مساحت بخش چورزق در محدوده با خطر متوسط و 50.97 درصد از مساحت بخش مورد مطالعه در محدوده با خطر پایین قرار گرفته اند.